Nieuwe keuken kopen – (Inbouw-) apparatuur kiezen

Een van de dingen die je goed kunt voorbereiden als je een nieuwe keuken gaat kopen is uitzoeken welke apparatuur je in je nieuwe keuken wilt laten plaatsen. Je kunt zelf een budget instellen voor de apparatuur, je kunt je eisen en wensen bepalen, merken uitsluiten als je daar slechte ervaringen mee hebt en maten bepalen; je weet hoe groot je huidige gasfornuis of kookplaat is – je kunt nu bepalen of je een groter of kleiner model wilt hebben, enzovoort. Wij hebben de taken verdeeld: Marijke ontfermt zich over kraan en spoelbak, greepjes, kleuren, materialen en andere accessoires. ik ontferm me over de (inbouw-) apparatuur. In het artikel hieronder lees je hoe ik te werk ben gegaan bij mijn zoektocht naar apparatuur voor in onze nieuwe keuken.

Inbouw of vrijstaande apparatuur?

Het mooiste ooggt de keuken als je alle apparatuur inbouwt; zo lijkt elke kastdeur op elkaar en is het één geheel. De nadelen van inbouwapparatuur ten opzichte van vrijstaande apparatuur zijn echter best groot en kunnen ook verschillen per apparaat. Het is dus goed om er over na te denken: wel of geen inbouw, of misschien een combinatie?

Het meest gehoorde nadeel van inbouwapparatuur is dat je op elk apparaat een frontje moet laten plaatsen, en deze frontjes gaan na verloop van tijd los zitten of scheef hangen. Ook kunnen ze krom trekken, met name bij koelkast en vriezer waar een verschil van warme vochtige lucht en koude droge lucht elkaar snel afwisselen. Daarbij komt nog dat inbouw meer werk kost, en een apparaat vervangen lastiger is, en vaak duurder bovendien. Vrijstaande apparaten moeten natuurlijk wel passen binnen het ontwerp van de keuken, dus moet je maar net een model kunnen vinden dat er naar wens uitziet.

Om met de vaatwasser te beginnen: die komt onder het werkblad, kies je een vrijstaand model dan ‘breekt’ hij het beeld van je frontjes. Ook zijn er heel veel inbouw modellen van verschillende merken en kan je kiezen voor een volledig geïntegreerd model of een half geïntegreerd model. Volledig geïntegreerde modellen zijn er tegenwoordig met projectie van resttijd op de vloer, waardoor je ze niet hoeft te openen om te zien hoe lang het programma nog loopt. Ook beweegt de deur van de vaatwasser verticaal en zit hij echt vast op het apparaat (deur op deur), waardoor hij minder snel verschuift. Bij onze vorige vaatwasser (inbouw) is het frontje altijd goed blijven zitten, en wij hebben er dan ook vertrouwen in dat dit bij een volgend inbouw-model ook zo zal zijn. Wij kiezen voor een inbouw vaatwasser.

Maar de koelkast is een ander verhaal: inbouw koelkasten zijn wat duurder dan vrijstaande modellen, er is minder keus, ze beschikken niet over externe opties zoals een ijsblokjesmachine (mocht dat iets zijn dat je wilt) en onze ervaring (en die van vrienden, familie en kennissen en lezers van deze website) is dat de frontjes op koelkasten sneller dan bij de rest los gaan zitten, scheef gaan hangen en vervormen. Wij kiezen dus voor een vrijstaande koelkast.

Voor de oven is het vrij eenvoudig: deze moet op borsthoogte komen, en dus is op het werkblad geen optie, bovendien komt er geen frontje op en daarom wordt het inbouw. Zelfde voor de kookplaat: dat wordt een inbouw-model want geen frontje en mooie integratie in het werkblad.

Kortom: wij kiezen dus voor inbouw met uitzondering van de koelkast (wat een koel-vries combinatie wordt, maar daarover verderop in dit artikel méér).

Apparatuur kiezen

Het uitgangspunt voor de zoektocht naar apparatuur voor onze nieuwe keuken is goede functionaliteit; zorg dat de meest essentiële eigenschappen van het apparaat aanwezig zijn maar ook eigenschappen waar je uit ervaring erg veel waarde aan hecht. Vind je bijvoorbeeld de warmhoud-functie op je huidige kookplaat erg prettig? Zoek dan een model dat die functie ook heeft. Andersom geldt het ook: vind je de huidige afzuigkap te luidruchtig? Kijk dan naar modellen die minder lawaaierig zijn. Maar het kan ook te gek: weeg goed af of een hogere prijs de extra functionaliteit rechtvaardigt – luxe snufjes zijn fantastisch maar als het apparaat daardoor het dubbele kost dan houdt het op – voor ons in ieder geval.

De kookplaat

De kookplaat is één van mijn favoriete apparaten omdat dit het hart van de keuken vormt en na het werkblad het eerste is waarover ik me heb ‘druk gemaakt’. Wat betreft afmetingen zijn veruit de meeste kookplaten ontworpen voor de standaard werkbladdiepte van 60 cm, maar wat breedte betreft is de norm 60 tot 90 cm, waarbij 70 en 80 cm steeds populairder worden. Vier kookzones is de norm, maar vijf of zes geen uitzondering. Schat in hoe vaak je nu meer dan drie kookzones gebruikt en vraag je af of zes echt wel nodig is. Voor ons is inductie de manier van koken waar onze kinderen mee gaan opgroeien, zoals wij zelf met koken op gas zijn opgegroeid. Er is dus geen vraag of het inductie wordt – maar welke kookplaat het wordt. Maar laten we de mogelijkheden voor warmtebronnen eens bekijken:

• Gas (fornuis of kookplaat): traditioneel, de meeste mensen zijn dit gewend, je hoort het gas harder sissen als je het vuur hoger zet, warmtecontrole is direct en het is goedkoop aan te sluiten als de gasaansluiting er al zit. Toch is koken op gas niet zo efficiënt omdat veel energie langs de pan verdwijnt. Ook is de bruikbare gasvoorraad van ons land aan z’n einde en is het verbranden van gas niet goed voor het milieu. Bovendien is het hebben van open vuur (wat een gasvlam is) potentieel gevaarlijk. Tenslotte is het schoonmaken van een gasfornuis of kookplaat lastig dus is het de minst hygiënische vorm van koken van de drie.
• Keramisch (fornuis of kookplaat): Hygiënischer dan een gaskookplaat of fornuis doordat het volledig vlak is, de aanschaf en aansluiting zijn goedkoper dan die van inductie en het concept (warmtespiraal wordt heet en verwarmt de kookplaat die op zijn beurt de bodem van de pan verwarmt) is voor iedereen te begrijpen. Het is een efficiëntere manier dan koken op gas maar minder efficiënt dan inductie en bovendien is hitte van de kookplaat potentieel gevaarlijk (je kunt je er lelijk aan branden). Ook dient de keramische kookplaat goed geventileerd te worden omdat de warmte in de kookplaat zelf wordt opgewekt, en niet, zoals bij gas en inductie, boven de kookplaat. De temperatuurcontrole is minder direct dan bij gas en inductie en de plaat is niet hoorbaar, dus het is wennen om te weten of de temperatuur lager moet of hoger. Als laatste speelt bij moderne kookplaten dat de bediening via tiptoetsen, sliders of druktoetsen verloopt, waarbij piepjes en displays de ingegeven waardes weergeven, wat niet voor iedereen (nog) goed werkbaar is. Ook de duidelijkheid van de markeringen waarmee de kookzones worden aangegeven laten nogal eens te wensen over: dunne lijnen van de rondjes of kruisjes die heel deftig zijn vormgegeven zodat ze in de showroom fantastisch uit de verf komen, maar in de praktijk simpelweg slecht zichtbaar zijn. Waarom niet gewoon dikke, goed zichtbare lijnen gebruiken dames en heren ontwerpers? Het is een apparaat waarop gewerkt moet worden, geen detail op de gouden koets (die in een museum staat en dus niet meer gebruikt wordt – maar dat is weer een ander verhaal).
• Inductie (fornuis of kookplaat): Efficiënt (de meest efficiënte vorm van koken), directe temperatuurcontrole, snelle hitte in de pan en hygiënisch. Vernuftige technieken als flexzones (meerdere kookzones combineren) en ingebouwde afzuiging (dus geen afzuigkap nodig), pangrootteherkenning en timers maken het koken gemakkelijker. Maar inductiekookplaten zijn duurder dan keramische- of gaskookplaten, zowel in aanschaf als aansluiting. Ook is het voor sommigen wennen om opnieuw te ‘moeten leren koken’ en speelt ook hier de bediening een rol, net als bij de keramische kookplaten.

Voor ons is de inductiekookplaat van 70-90 cm met vier of vijf kookzones de wens, liefst met een flexzone voor grote (braad-)pannen of -sledes. Wij denken genoeg te hebben aan een kookplaat met 2 fasen aansluiting omdat wij zelden meer dan drie kookzones tegelijkertijd in gebruik hebben, en dan niet eens op vol vermogen. Het budget voor dit apparaat is €1000,- De modellen die wij uiteindelijk hebben overwogen zijn:

Voor ons is het model van Bosch de meest logische keuze: De Bosch PXV875DC1E heeft meer functies en een lagere prijs, ten koste van een stukje uiterlijk; de Siemens heeft rondjes om de kookzones aan te duiden, de Bosch kruizen. De bediening van beide kookplaten lijkt erg op elkaar en beiden hebben zeer goede gebruikers-reviews, waarbij de eenvoudige bediening regelmatig wordt genoemd. Deze kookplaat beschikt over veel functies, vijf kookzones waarvan twee zones die als flexzone te combineren zijn, is mooi breed, werkt op 2 fasen en past binnen het budget.

Bedenk wel dat vier kookzones het meeste voorkomt en daarin dus het meeste aanbod te vinden is, wat ze wat prijs betreft aantrekkelijker maakt. Bedenk ook dat je de indeling van een kookplaat niet kunt aanpassen, dus als de kookzones (en het formaat ervan) voor jou niet prettig zijn ingedeeld, dat het verstandig is nog even door te zoeken naar het model dat beter bij jouw kookstijl past.

Een uitgebreider artikel over de verschillen tussen koken op inductie, keramisch of gas vind je hier (opent in nieuw venster/tabblad).

De afzuigkap

Zo stil mogelijk en een model groter dan de kookplaat, dat is het belangrijkste. Kies je voor een recirculatie-model dan zal je filters moeten vervangen maar je hebt geen afvoer naar buiten nodig. Let ook op de mogelijkheden van verlichting en plaatsing: hoger dan de langste persoon in het huishouden (zeker als het een afzuigkap is die naar voren steekt). De afzuigkap is behoorlijk prominent aanwezig dus bedenk of je een losstaand model of een ingebouwde variant neemt. Als je voor een luxe kookplaat kiest (zie hierboven) dan kan het slim zijn een afzuigkap te nemen die met de kookplaat kan communiceren zodat de afzuigkap harder gaat werken als het vermogen van de kookzone(s) wordt verhoogd. Meer over afzuigkappen lees je hier (opent in nieuw venster/tabblad).

De door ons gekozen kookplaat heeft een breedte van 81,6 cm, dus zal de afzuigkap breder dan die maat moeten zijn. We hebben gekeken naar afzuigkappen met een breedte van 100 cm en groter.  We willen een wandschouw-model met luchtafvoersysteem, dus een ‘klassiek’ ogende afzuigkap die de lucht via een pijp afvoert. We zochten naar een model met afzuigcapaciteit van 400 m3/u of hoger (aanbevolen voor een kleine tot gemiddelde open keuken (20 tot 30 m³) en hebben degene die de keuken gaat ontwerpen gevraagd een model voor ons te zoeken omdat we zelf geen keuze konden maken.

Tip van onze lezers: Een inductiekookplaat van 91cm met een afzuiger van 120 cm. Daardoor kan ik ook mijn airfryer ed. onder de afzuiger zetten terwijl mijn kookplaat vrij blijft.

De Vrieskast

Wij hebben nu een tafelmodel vrieskast met een inhoud van 100 liter verdeeld over drie lades. Als wij genoeg brood invriezen voor een week dan is de halve vrieskast vol. Zet daar een pak ijsjes, een aantal bakken pastasaus, pindakip en chili con carne bij en de vrieskast is vol. Houden we soep over dan past dat niet meer in de vriezer, en dat is zonde. Dus een vrieskast met een ruimere capaciteit is nodig.

Nu zijn wij niet zo goed met het zes maal per jaar ontdooien van onze vriezer dus is de optie van een ‘no frost’ model (waarbij vocht uit de lucht wordt gehaald zodat het niet aanvriest) een uitkomst.

Dan is er nog het geluidsniveau: omdat wij een woonkeuken willen maken is het geluidsniveau van de apparatuur belangrijk, daarom zochten wij naar een stil model, en die zijn wat duurder.

Alle eisen bij elkaar (grote inhoud, vijf lades, no-frost en stil) leverde slechts een handje vol modellen op, die allemaal vrij hoog (~180 cm) duur zijn. Vrijstaande grote vrieskasten zijn er vrijwel niet in aantrekkelijke kleuren (allemaal wit), dus vrijstaand is voor de vrieskast geen optie. Dan maar even naar de koelkasten kijken, dachten we.

De Koelkast

In eerste instantie hebben wij gezocht naar een inbouw koelkast, maar al snel ontdekten we dat het aanbod beperkt is en de prijzen hoog. Wij hebben namelijk op dit moment twee tafelmodel koelkasten met een gezamenlijke capaciteit van 120 liter – en dat is ruimschoots te weinig. Het zorgt ervoor dat wij voedsel stapelen (en dan valt het soms uit de koelkast), voedsel vergeten (omdat het ‘verstopt’ is) en het soms bedorven is als we het ’terugvinden’. Het komt ook voor dat we buren vragen of zij iets voor ons in de koelkast willen zetten omdat wij geen ruimte hebben. Een grote koelkast is voor ons dus noodzakelijk. Het aanbod grote inbouw koelkasten bleek wel goed, maar omdat we aan een hoge viezer zijn ‘gebonden’ (zie hierboven) die even hoog is (voor het zicht) bleven er slechts een aantal modellen over, en die zijn vrij prijzig.

We kwamen voor een inbouw koelkast en een inbouw vrieskast die aan al onze eisen voldoen op een bedrag van €2000,- en dat is vrij veel.

Toen zijn we gaan kijken naar vrijstaande koelkasten, omdat het aanbod daarvan veel groter is, de prijzen lager zijn en er koelvriesc-ombinaties zijn die zowel een grote koelcapaciteit als een grote vriescapaciteit hebben. Uiteraard hebben we ook hier de eerder geformuleerde eisen (capaciteit, geluidsniveau, no-frost) gehanteerd en hebben we ‘uiterlijk’ toegevoegd, want het moet wel passen in het ontwerp van de keuken.

De Koelvriescombinatie

De meest voor de hand liggende optie is een klassieke koelvriescombinatie. Dit is een koelkast en vrieskast in één. De reden dat deze modellen voor ons niet kunnen is omdat de vriescapaciteit lager is dan wij wensen. De koelcapaciteit van koelvriescombinaties is ergens tussen 230 en 275 liter, dus ruim genoeg voor ons, maar de vriescapaciteit komt niet boven 114 liter en dat is net iets meer dan wij nu hebben, en dat is te weinig. We gingen dus op zoek naar alternatieven.

De Amerikaanse koelkast

De Amerikaanse koelkast is te herkennen aan de twee of vier deuren en biedt zowel koel- als vriescapaciteit, en dan in grotere hoeveelheden, ruim genoeg voor onze wensen. Amerikaanse koelkasten zijn er in twee soorten: de ‘Side by Side’, waarbij de ene helft (verticaal) de koelkast is en de andere helft de vrieskast. Het andere soort is de ‘Franse stijl’ koelkast, waarbij de bovenste twee deuren de koelkast afsluiten en de onderste deuren of lades voor het vriesgedeelte zijn.

Het voordeel van de Side-by-Side Amerikaanse koelkast is dat je direct naast elkaar de koelkast en de vriezer hebt, met een wandje er tussen, maar dat beiden met een eigen deur te openen zijn. Het nadeel is dat je in feite een smalle hoge koelkast hebt en een smalle hoge vrieskast, want de meeste modellen zijn 90 cm breed (ter vergelijking: een tafelmodel koelkast is 60 cm breed), dus zowel het koelgedeelte als het vriesgedeelte zijn, bij gelijke verdeling, 45 cm breed. (Echter is het meestal zo dat het koelgedeelte breder is dan het vriesgedeelte, dit is te zien aan de verhouding tussen beiden in liters). Haal daar de dikte van de buitenwanden en de tussenwand vanaf en je houdt ongeveer 40 cm over, en dat is dus de breedte van de bruikbare koelruimte en vriesruimte. Heb je bredere spullen om te koelen, dan gaat dat in de breedte niet passen (wel in de diepte misschien). Dit geldt dus voor modellen waarbij de koel- en vriesvakken gelijk verdeeld zijn (inhoud in liters gelijk), niet bij modellen waarbij er een verschil zit tussen de inhoud van koel- en vriesgedeelte.

Het voordeel van de ‘Franse stijl’ Amerikaanse koelkast is dat je brede ruimte hebt voor het koel- en vriesgedeelte, want ze zijn boven en onder geplaatst en horizontaal gescheiden door een wand, en niet verticaal. Je hebt dus bij een 90 cm brede Franse stijl Amerikaanse koelkast een ‘koelvak’ van 90 cm min de twee buitenwanden, dus wellicht zo’n 85 cm, en dat is lekker breed. Het nadeel is dat je of vier deuren (twee voor koel en twee voor vries) of twee deuren (voor koel) en lades hebt (voor het vriesgedeelte), en dat het vriesgedeelte aanzienlijk kleiner is dan het koelgedeelte. Bovendien zul je altijd moeten bukken voor het vriesgedeelte. Er zijn wel modellen die zowel ruime koel- als vriesgedeeltes hebben maar die zijn erg duur, duurder nog dan de oplossing van een hoge inbouw koelkast en een hoge inbouw vrieskast.

Uiteindelijk hebben wij gekozen voor een Amerikaanse koelkast, Side-by-Side model en het blijkt dat er een groot aantal modellen is dat heel erg op elkaar lijkt – allemaal van hetzelfde merk. Ze hebben allemaal twee vriesvakken (met deur), No-Frost anti-ijsvorming technologie, softclose deuren en open-deur alarm. Wij hebben de modellen met te weinig inhoud, hoger verbruik en andere (voor ons) ongewenste eigenschappen uitgesloten. Dit zijn de door ons overwogen modellen (maten (HBD) in CM):

Uiteindelijk hebben wij gekozen voor de Samsung RS68A8842B1 omdat hij de meest populaire optie is en veel goede reviews heeft, een iets zuiniger D label heeft dan de meeste anderen (E), en wat prijs betreft acceptabel is. De luxere modellen onderaan in het lijstje zijn erg mooi en hebben meer smart-home functies, maar zijn ook direct een stuk duurder.

Tip van onze lezers: En ten slotte hebben we de grootste inbouw koelkast genomen die ze hadden.

De Combi-oven

Wij kiezen voor een kookplaat en geen fornuis, dus op zoek naar een oven. Het wordt een inbouw-model omdat we de ruimte er voor hebben in een kastenwand en hij dan geen ruimte inneemt op het werkblad. Een combi-oven is voor ons de meest logische optie: is vooral goed in ‘oven zijn’ en heeft ook een magnetron-functie (die wij geregeld gebruiken). De combi-magnetron gaat tot maximaal 40 liter, de combi-oven is er in veel grotere uitvoeringen en bovendien hebben ze vaak een naar beneden openende deur, in plaats van opzij, zoals bij de combi-magnetron. De vraag was even of een stoomoven een goede optie voor ons zou zijn, maar we hebben dat momenteel niet, nooit gehad en missen die functionaliteit niet (al kan je er veel leuke (lees: lekkere) dingen mee maken). We vragen wel een kraantje te monteren (als ze toch bezig zijn) voor het geval we in de toekomst toch een stoomoven willen gaan gebruiken. Nu dus op zoek naar een combi-oven (als je ruimte en budget hebt voor een combinatie van twee combi-ovens of een variatie oven en magnetron: zeker doen, wij hebben het budget niet en kiezen dus voor één apparaat).

De dingen om op te letten bij de aanschaf van een combi-oven zijn de inhoud, de maximale temperatuur en de reinigingstechnieken. De wat luxere modellen beschikken allemaal over boven- en onderwarmte, grillfuncties, kookprogramma’s en timers, dus dat is eingelijk niet eens een kwestie van keuzes maken; het zit er gewoon op. Wij keken naar de belangrijkste selectriecriteria:

Inhoud

Als je een combi-oven neemt met een inhoud van 40 liter dan kan je een goede ovenschaal plaatsen, maar dan heb je het wel gehad. Groter betekent gewoon meer ruimte, voor bijvoorbeeld pizza (meerdere tegelijk) of meerdere ovenschalen (iedereen een eigen schaaltje lasagne, bijvoorbeeld). Wij kiezen voor een model die meer dan 60 liter inhoud heeft omdat dit voor ons een goede maat is en het een vrij gangbare maat blijkt te zijn.

Maximale temperatuur

De maximale temperatuur die een oven kan genereren bepaalt wat je er in kunt bereiden. Een pizza bijvoorbeeld bak je het liefst zo heet mogelijk, en 300 °C blijkt de maximale temperatuur te zijn die de luxere combi-ovens kunnen bereiken, dat is dan dus de ‘pizza stand’. Wij eten graag pizza dus zou een model met een maximale temperatuur van 300 °C heel welkom zijn, ware het niet dat dit ook de prijs van een combi-oven verhoogt. Modellen die tot 250 °C gaag zijn meer gangbaar en goedkoper, dus wij twijfelden over de extra kosten voor die hogere temperatuur. Maar toen bekeken we de reinigingstechnieken…

Reinigingstechnieken

Er zijn vier categorieën waarin je combi-ovens kunt indelen als het om reinigingstechnieken gaat. Dat zijn:

1. Beklede wand – Minst effectief – Handmatig reinigen
   Bij dit type oven zijn de wanden bekleed met een coating die ervoor zorgt dat vet en etensresten minder gemakkelijk aan de wanden blijven plakken dan zonder coating. Het vet en vuil brandt langzaam in dus schoonmaken is regelmatig nodig en het is een pittige klus.
2. Katalyse – Gemiddeld effectief – Zelf ontvettend – Gedeeltelijk handmatig reinigen
   Ovens met katalyse-systeem beschikken over wanden met een gekataliseerde coating die vet absorbeert. Als je het reinigingsprogramma start dan verwarmt de oven tot 200 °C waardoor een gedeelte van het vuil en vet verbrandt. Deze coating zit meestal niet op alle wanden dus moet je de niet-gecoate wanden (en deur) nog wel zelf schoonmaken.
3. Hydrolyse – Gemiddeld effectief – Eenvoudiger handmatig reinigen
   Bij dit type ovens wordt voor de reiniging gebruik gemaakt van stoom: de oven creeert stoom en daarmee reinigt het zichzelf. Na het programma is afnemen van de wanden en deur aan de binnenkant gemakkelijk en snel.
4. Pyrolyse – Zeer effectief – Vet en vuil verbranden – Zelf reinigend
   Bij deze reinigingsmethode reinigt de oven zichzelf doordat hij verwarmt tot 500 °C waardoor in feite al het vuil in de oven verbrandt tot een as, en je dit er eenvoudig met een sponsje of doekje wegveegt.

Hoe minder je zelf hoeft schoon te maken hoe beter – en dan is een model met pyrolyse heel aantrekkelijk – maar wel duurder dan de rest. Toch worden deze pyrolyse-modellen extra aantrekkelijk als je bedenkt dat de combi-ovens die er over beschikken ook de modellen zijn die de hoge temperaturen kunnen bereiken (300 °C voor onder andere het bakken van pizza). Uiteindelijk blijken beide voordelen voor ons op te wegen tegen de hogere prijs en kiezen wij voor een model dat zowel de hogere temperatuur als pyrolyse-reiniging doet. Toch is de keuze van een model dat wél de 300 °C kan bereiken maar ‘slechts’ over katalyse-reiniging beschikt interessant, omdat ze ongeveer 50% goedkoper zijn. De modellen die wij hebben overwogen zijn:

De keuze is uiteindelijk gevallen op de Siemens HM676G0S6 combi-oven omdat deze zowel de hoge temperatuur als de pyrolyse reinigingsmethode heeft, maar hij is goedkoper dan het model van Bosch (al heeft die een kleurendisplay – maar dat vonden wij de meerprijs niet waard).

Tip van onze lezers: Ook mijn combistoomoven kan ik iedereen aanbevelen en daarnaast een aparte combimagnetron. De stoomoven is de AEG steampro. Ik laat mijn brood erin rijzen met stoom, bak brood met stoom, yoghurt maken, sous-vide koken, groenten stomen, regenereren (opwarmen met stoom). Deze oven heeft ook een droogprogramma om bv. kruiden te drogen. Dat sousvide is ideaal als voorbereiding van vlees dat rose moet blijven. Daarna hoef je alleen nog maar het kort te bakken of grillen.

De Vaatwasser

Wij hebben al jaren een vaatwasser, en die werkt prima, maar het is een smal model – praktisch voor ’n één- of tweepersoons huishouden –  en dus heel snel vol als je met z’n vieren bent. Ook geeft hij een ontzettend hard repeterend piepsignaal als hij klaar is met zijn programma (niet aanpasbaar) en dus zoeken wij een groter model voor in onze nieuwe keuken.

Wij willen een werkbladhoogte van 94 cm, waardoor de nishoogte ongeveer 90 cm zal zijn, dus daar moet het nieuwe model aan voldoen. Wij kiezen voor een inbouw-vaatwasser omdat het onze ervaring is dat het veel mooier staat dan een vrijstaand model (hebben we nu) en het deurtje goed blijft zitten op de klep. Ook is interne bediening prima, zeker als de resttijd van het lopende programma op de vloer wordt geprojecteerd. Wij kiezen voor volledige integratie (knoppen intern) en een model dat zo stil mogelijk is (42 dB max.). Binnenverlichting is een pré en het liefst een model met besteklade, en geen mandje (zoals wij nu hebben) maar navraag bij vrienden en kennissen leert dat het in gebruik niet zo veel uitmaakt: beiden hebben voor- en nadelen waar je snel aan went. Het budget is €1.000,-

De modellen die wij hebben overwogen zijn:

Het model dat uiteindelijk de voorkeur kreeg is de Siemens SX65ZX49CE, omdat hij iets hoger is dan de andere twee (iets meer inhoud), aan alle eisen voldoet en online heel veel goede beoordelingen krijgt. Er zijn goedkopere en duurdere modellen verkrijgbaar, maar dit model heeft veel luxe en voldoet aan alle eisen – en valt binnen het budget. De Siemens SN65ZX49CE is een goed alternatief als de nis toch iets lager uitvalt (voor zover ik kan nagaan is hij verder gelijk aan de gekozen SX).

Tip van onze lezers: Plaats de vaatwasser bij voorkeur ook dicht bij (naast) de spoelkast. Je hebt daar al een water aansluiting en een afvoer en het spoelt makkelijk sommige spullen even schoon waarna je ze meteen in de vaatwasser zet en je niet met druipende dingen hoeft over te steken of verderop in je vaatwasser te zetten.

De Close-in boiler

En dan het minst uitdagende apparaat – maar wel eentje waar je echt veel aan hebt; de close-in boiler (of welke vorm van een heetwaterkraan je ook kiest). Wij hebben al jaren een close-in boiler van 10 liter, en die bevalt erg goed: afwaswater maken is zo gedaan, hij is stil in gebruik, het water is snel op temperatuur en het verbruik is zeer acceptabel – zeker als je bedenkt hoeveel water je per jaar wegspoelt als je telkens op warm water vanuit de CV installatie moet wachten. Bovendien hebben wij nog nooit (9 jaar) iets aan onderhoud hoeven doen aan dit apparaat en hij is zeker al 20 jaar uit.

Wij kiezen voor hetzelfde merk close-in boiler als wij nu al hebben, maar dan een maatje groter: de 15 liter uitvoering, omdat wij een grotere spoelbak kiezen en dus wat meer afwaswater nodig hebben. Bovendien is de ruimte (in de hoek van het werkblad) ruim genoeg en staat hij daar niemand in de weg. Het wordt de Itho Daalderop Close-in 15L. Gewoon aan te sluiten op een mengkraan en altijd direct warm water.

En dan…

Wij hebben onze wensen zoals hierboven aan de aannemer doorgegeven en wachten nu een complete offerte af. Als je zelf een nieuwe keuken wilt laten ontwerpen en plaatsen dan is het verstandig zelf een idee te vormen over welke apparatuur je er in zou willen hebben, doe je dit niet dan is het afwachten wat men voorstelt, en als je op dat moment pas besluit uit te gaan zoeken wat je zou willen hebben dan kost dat extra tijd. Ons advies: maak een lijstje van apparatuur-eigenschappen die je wel en juist niet in je keuken wilt hebben – zo ben je al goed voorbereid en worden de keuzes gemakkelijker.