Een jaar geleden hakten we de knoop door: Laten we nu dan eindelijk die nieuwe keuken gaan realiseren (zo heet dat dan, in makelaarstaal). We woonden al ruim 10 jaar in ons huis, en vanaf dag één zeiden we tegen elkaar: die keuken, die moeten we aanpakken, dit kan echt niet. En zelfs de verkoopmakelaar zei destijds: ‘de keuken moet worden vervangen’ – en als een verkoopmakelaar dat zegt, dan is het echt wel nodig. De keuken werd ontworpen en gemaakt, en is nu helemaal af – en toen gingen we ons huis verkopen. Ho! Wacht! Wat? Ja echt, het is waar. Lees mee en ontdek ons verhaal – van 10 jaar nadenken over een nieuwe keuken, deze dan eindelijk laten maken en dan het huis te koop zetten zodra de verbouwing is afgerond… (inmiddels is ons huis verkocht in 2023).
Nieuw huis – Oude keuken
Ons huis is gebouwd in 1964 en destijds was het gebruikelijk om de keuken te beschouwen als iets dat ook nog moet; klein, onhandig en ondoordacht. Onze oude keuken voldeed prima aan die beschrijving. Er was in de loop der tijd wel wat renovatie verricht aan de keuken maar dat was ook alweer meer dan 30 jaar geleden inmiddels en de tegeltjes vielen letterlijk van de muur af en toe. En aangezien wij hier thuis van koken (en eten!) houden, was de keuken iets dat we zo snel mogelijk zouden gaan veranderen. Maar toen kwamen er kinderen; eerst eentje en daarna nog één. En dus moest de badkamer worden aangepakt, want dat moet veilig zijn. En de tuin ook, want kinderen willen spelen. De CV ketel was aan vervanging toe en de zolder moest geïsoleerd worden en toen besloten we er een opbouw op te laten zetten zodat de zolder bruikbaar werd als kamer; veel werkruimte gecreëerd maar ja: de keuken, die was nog steeds verschrikkelijk. Tien jaar verder en nog stééds geen nieuwe keuken.
Nieuwe keuken
In het najaar van 2021 waren we er wel echt klaar mee, met die keuken, en besloten we op zoek te gaan naar een partij die voor ons de serre (die koud was in de winter en warm in de zomer) kon weghalen, vervangen door een uitbouw, de keuken dan veel groter maken in de uitbouw en alles helemaal af kon maken. Na zoeken, praten, meten en tekenen hebben we uiteindelijk alles zo bedacht dat het voor ons ideaal zou worden: een hele grote leefkeuken moest het worden. En dat is het ook geworden: precies zoals gepland, 10 jaar in ‘ontwikkeling’ en daar was hij dan: onze keuken. Over de apparatuur en eigenschappen heb ik veel gedacht (en geschreven), maar uiteindelijk kozen we voor:
- Een inductiefornuis, 90 cm breed, 3-fasen aansluiting, met vijf kookzones, twee ovens en een grill – het hart van de keuken, een plaatje om te zien en een genot om te gebruiken
- Een net zo brede afzuigkap die bekend staat om zijn stille zuigkracht, maar ook beschikt over dimbare LED-verlichting en eenvoudig te reinigen – ruim voldoende vermogen en toch stil genoeg om gewoon te kunnen praten tijdens het koken
- Een XL vaatwasser – veel capaciteit want waar gekookt wordt is vaat
- Een 15 liter close-in boiler – voor direct voldoende warm water maar geplaatst zonder ruimteverlies
- Een mengkraan met ontkoppelbare hoge uitloop en spoel-stand – in de zelfde kleuren uitgevoerd als de spoelbak, het fornuis en de afzuigkap
- Een zwarte ‘anderhalve’ spoelbak met uitlek-gedeelte – omdat je toch dingen met de hand moet afwassen tijdens het koken
- Een ruime koel-/vriescombinatie, no-frost, met ijsblokjesmaker – omdat wij heel veel koken en eten is ook een grote koelkast met ruim vriesgedeelte nodig, voor al die maaltijden gemaakt voor de dagen dat we niet uitgebreid kunnen koken
- 18 keukenlades met vier ‘besteklades’ en verlichting in de lades – en ze zitten allemaal vol met bestek, servies, snoep, koek, kruiden, en heel, heel veel ander voedsel
- Hoog geplaatste bovenkastjes met dimbare LED-verlichting en stopcontacten in de kastjes – zodat je ook iets kunt opladen in de kastjes
- Dimbare LED-spots in het plafond – voor goede werkverlichting
- Een elektrisch bedienbaar dakraam – voor een fijn briesje tijdens het eten
- Meer dan genoeg stopcontacten – zodat je die staafmixer, slowcooker, koffiezetapparaat, waterkoker, keukenmachine en multicooker gewoon tegelijkertijd kunt gebruiken
- Een extra diep werkblad van 70 cm – zodat je ruimte hebt achter je snijplank om dingen neer te zetten
In deze keuken is meer dan genoeg werkruimte om samen te koken, meer dan genoeg opbergruimte voor alle soorten keukengerei die je je maar kunt wensen, genoeg koel- en vriesruimte voor alle soorten voedsel die je maar nodig kunt hebben en een fornuis waarmee je tegelijkertijd kunt koken, grillen en bakken. Kortom: Een droom voor iedereen die van koken en eten houdt.
Ons huis staat te koop – met onze nieuwe keuken
Als je tot hier bent gekomen met lezen dan ben je, net als onze familie, vrienden, buren en zelfs de aannemer, waarschijnlijk benieuwd wat ons bezielt om ons huis, met daarin onze gekoesterde nieuwe keuken, te verkopen. De reden is gelukkig niet tragisch: onze kinderen hebben speciaal onderwijs nodig. Onderwijs dat binnen een straal van 50 kilometer van ons huis niet te vinden is. Wij zullen dan ook verhuizen naar het zuiden, naar Noord-Brabant (worstenbroodjes inderdaad ;-)). Het huis meenemen kan helaas niet, het zit vast aan dat van de buren, dus moeten we het verkopen. Alle woningen die we inmiddels hebben bezichtigd hebben een minder grote keuken, een minder luxe keuken, een minder fijne keuken. “Een mooie grote kookplaat” probeerde één van de makelaars nog tijdens de bezichtiging van een woning, hoopvol dat het ons wat vrolijker zou maken. Een ander vroeg direct “Wat vinden jullie van de keuken?”, denkende dat wij wel onder de indruk zouden zijn. Maar nee; nergens een diep werkblad met meters ruimte om te snijden, nergens een fornuis met dubbele oven, nergens zo veel lades en ruimte om alles op te bergen dat wij gaan meebrengen. Om over het ontbreken van voldoende stopcontacten maar te zwijgen. Natuurlijk: voor je kinderen doe je alles, ook je nieuwe keuken opgeven en genoegen nemen met minder. Maar een beetje treurig zijn we wel, want als je tien jaar droomt van die nieuwe keuken en hij staat er dan eindelijk, dan is het afscheid toch niet vrolijk. Al is het maar ‘een ding’, het is wel ‘ons ding’.
Toch zijn we blij dat we onze kinderen kunnen bieden wat ze nodig hebben, en ook opnieuw beginnen met iets als het plannen van een keuken is niet erg – op een nieuwe plek, in een ander deel van het land, waar ze ook van lekker eten houden!
Wil je een reactie plaatsen? Dat kan hier!