Onlangs liet de Consumentenbond weten dat er nog steeds veel wordt gefraudeerd met voedsel. Dit komt doordat het veel oplevert: frauderen met voedsel is lucratief. Maar het komt ook doordat het opsporen van fraude lastig, tijdrovend en kostbaar is. De huidige voedselveiligheidssystemen zijn simpelweg niet op de taak berekend, en daarom pleiten specialisten voor een nieuwe aanpak:de voedingsmiddelenindustrie zou lockchain-technologie moeten omarmen.
Als dat geen leuke ontwikkeling is dan weet ik het ook niet meer: zo kunnen we allemaal helpen ons voedsel veiliger te maken.
Zet blockchain in bij bestrijden oprukkende voedselfraude
Hans Schoolderman en Jeroen B. van Hoof – PwC-specialisten in respectievelijk voedselintegriteit en blockchain
Voedselschandalen zorgen wereldwijd voor een schade van naar schatting 30 tot 40 miljard dollar. PwC voorspelt dat de groeiende wereldbevolking fraude in de hand zal werken. In 2050 is 70 procent meer voedsel nodig. Als grondstoffen schaarser worden, wordt de prikkel om te frauderen groter, omdat er meer economisch gewin is.
Waarde certificeringsprogramma’s beperkt
Europa kent een woud aan certificeringsprogramma’s om de oprukkende voedselfraude te bestrijden. Vaak zijn deze ook nog gekoppeld aan consumentenkeurmerken. De jaarlijkse kosten voor deze programma’s zijn enorm. Voor een (internationale) voedselproducent kan dit oplopen tot tientallen miljoenen euro per jaar – terwijl de toegevoegde waarde om een aantal redenen beperkt is.
Problemen bij certificering
Ten eerste is het twijfelachtig of al die certificeringsprogramma’s daadwerkelijk leiden tot een echte transformatie. Veelal komen dergelijke programma’s tot stand via een onderhandelingsproces tussen bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties. Daardoor werken ze suboptimaal.
Ten tweede gaat veel informatie over kwaliteit en kenmerken van producten verloren. De boer wordt gecertificeerd en ook zijn tomaten, maar tijdens de reis van de tomaat – van transporteur naar koelcel naar tomatensoepfabrikant – gaat de overdracht van certificaten vaak verkeerd.
Historische weeffout
Het derde probleem is het rotsvaste geloof in de mythe van onafhankelijke beoordeling. Er is nog te veel onderlinge afhankelijkheid in de wereld van voedselcertificering en levensmiddelenindustrie. Dat is een historische weeffout.
Ten slotte zijn de huidige systemen om producten te traceren en terug te kunnen roepen nooit ontwikkeld met het doel om de volledige voedselketen transparant te maken. Traceerbaarheid is van groot belang voor voedselveiligheid. Echter, de huidige traceersystemen kijken hooguit één schakel terug en één schakel vooruit in de keten.
Rijp voor disruptie
Certificering in de voedselindustrie is rijp voor disruptie. Door gebrek aan betrouwbare informatie in de voedselketen hebben we te weinig grip op wat we eten en drinken. Bedrijven weten in grote lijnen wat hun directe leveranciers doen, maar hebben vaak geen idee wat daarvoor in de keten gebeurt. Om het vertrouwen van consumenten terug te winnen moet de voedselindustrie experimenten met nieuwe technologieën zoals blockchain.
L:ees verder: Zet blockchain in bij bestrijden oprukkende voedselfraude
Reageren op bovenstaand nieuws over Zet blockchain in bij bestrijden oprukkende voedselfraude of een opmerking plaatsen? Dat kan door een reactie achter te laten onderaan de pagina. Wil je ander nieuws bekijken? Dat kan op deze pagina.
Wil je een reactie plaatsen? Dat kan hier!